Dziś słów kilka o nieprzedstawionych tu jeszcze Celtach z mojej kolekcji. Zacznijmy może od krótkiego wprowadzenia o językach celtyckich. Języki celtyckie to grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich. Wiele języków z tej grupy wymarło. Współcześnie grupa ta jest reprezentowana przez języki: iryjski (irlandzki), szkocki (gaelicki), walijski i bretoński.
Również te języki zagrożone są wymarciem, dlatego też prowadzone są
działania na rzecz ich zachowania. Posługuje się nimi około 1,3 mln
mówiących.
Pierwszy z Celtów, bardzo proszę:
Antoine de
Saint-Exupéry
An Prionsa Beag
Read Ireland, Dublin 2007,
ISBN: 978-0955625008
ISBN: 978-095562
Irlandczyk, jak widać na załączonym obrazku, posługujący się językiem iryjskim czyli irlandzkim.
Język irlandzki, język iryjski (Gaeilge) to język narodowy Irlandczyków uznany za język urzędowy niepodległej Irlandii (obok angielskiego). Do zapisu języka irlandzkiego używa się alfabetu łacińskiego, ale stosuje się także odrębne pismo gaelickie, tzw. pismo ogamiczne. Najstarsze inskrypcje zapisane właśnie tym pismem pochodzą z V w. Z języka irlandzkiego wywodzi się język gaelicki szkocki oraz język shelta.
Książeczka to prezent od PzKE.
Kolejny przedstawiciel Celtów, nieznany nam jeszcze, to pan z Walii:
Antoine de
Saint-Exupéry
Y Tywysog Bach
Edition Tintenfaß, Neckarsteinach 2007
ISBN: 978-3-937467-36-8
ISBN: 978-3-9374
Językiem walijskim posługuje się ponad 600 tys. mieszkańców Walii. W regionie tym ma on status języka urzędowego. Można wyodrębnić cztery główne dialekty: wenedocjański, powyski, domecki i gwencki. Interesujące jest to, że litera "w" służy do zapisu samogłoski. Z ciekawostek dodam jeszcze, że na tym właśnie języku J.R.R Tolkien oparł Sindarin - fikcyjny język, używany przez elfy zamieszkujące Śródziemie.
Książeczka wydana przez jedno z moich ulubionych wydawnictw małoksięciowych Edition Tintenfaß.
A kwartet Celtów prezentuje się następująco:
Brakuje mi jeszcze mojego ukochanego Celta czyli pana mówiącego językiem gaelickim szkockim.
