Siedemnastu wspaniałych, część II - Dinozaury językowe

Zapraszam na dalszy ciąg opowieści. Przypominam, że wciąż jesteśmy w dziale kałamarnic. Zatem teraz trochę dinozaurów :-) Trzy języki nieistniejące, a dokładniej - praszczury istniejących, wszystkie z grupy germańskich:

Język staroangielski (Ænglisc sprǣc) lub język anglosaski (Ængle-Seaxisce sprǣc) to wczesna forma języka angielskiego, którą posługiwano się na terenie dzisiejszej Anglii i południowej Szkocji między V a XII wiekiem:

 Edition Tintenfaß,  Neckarsteinach 2010,

tł. Fritz Kemmler,

ISBN 978-3-937467-70-2

300 egzemplarzy, 33 pierwszych numerowanych ręcznie.

Język staro-wysoko-niemiecki jest najstarszą formą języka niemieckiego, wyodrębnił się z grupy języków zachodniogermańskich ok. 500 r. na terenie Niemiec południowych i środkowych w wyniku procesu zwanego drugą przesuwką germańską:

  Edition Tintenfaß,  Neckarsteinach 2009,

tł. Regine Froschauer,

ISBN 978-3-937467-63-4

300 egzemplarzy, 33 pierwszych numerowanych ręcznie.

Język średnio-wysoko-niemiecki (niem. Mittelhochdeutsch) - historyczna forma języka niemieckiego (ok. 1050-1350r., niektóre źródła za cezurę końcową przyjmują rok 1500). Formę tę poprzedza język staro-wysoko-niemiecki, zaś po niej nastąpił język wczesno-nowo-wysoko-niemiecki:

 Edition Tintenfaß,  Neckarsteinach 2010,

tł. Helmut Birkhan,

ISBN 978-3-937467-48-1.

I to byłby koniec tego odcinka naszej opowieści o wspaniałym szaleństwie kolekcjonerskim :-)