Antuans de Sent-Ekziperī
Mazais
princis
Apgāds
Zvaigne ABC, Rīgā 2006,
ISBN
9984-37-452-1
ilustracje: autora, kolorowe
Choć jest niewielki, to za to pięknie złocony i oryginalny. Przybył z Rygi, z której mam piękne wspomnienia podróżne sprzed kilku lat. Najsympatyczniejsze wspomnienie dotyczy pewnej kamienicy:
Dom Kotów (Kaku nams) - Meistaru iela 19, Ryga, fot. Róża
A teraz słów kilka o języku. Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok. 1,5 mln osób, głównie na Łotwie. Należy wraz z litewskim do grupy wschodniej języków bałtyckich, stanowiących podgrupę w rodzinie języków indoeuropejskich.
W przeciwieństwie do języka litewskiego łotewski był pod silnym wpływem języków germańskich, ugrofińskich oraz słowiańskich,
czego efektem są stosunkowo liczne innowacje gramatyczne i leksykalne,
nieobecne w litewskim. Pewne archaiczne cechy języka łotewskiego (głównie leksyka,
lecz nie tylko) występują zwłaszcza w tradycyjnych pieśniach ludowych
(tzw. dainach) oraz w poezji ludowej.
Słownictwo łotewskie wykazuje wiele zapożyczeń z języka niemieckiego, języka szwedzkiego oraz języka rosyjskiego. Współcześnie obserwowany jest rosnący wpływ języka angielskiego.
Na tym kończę. Muszę napić się mleka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz